شرایط محبّت به اهل بیت پیامبر(ص)

1. نخستین شرط محبّت، شناخت و آگاهی است. آدمی نمی‌تواند چیزی یا کسی را که نمی‌شناسد، دوست بدارد؛
2. شرط دوم وجود رابطه روحی میان محبّ و محبوب است که ناشی از همانندی آنها با یکدیگر است.
پیامبر اکرم(ص) می‌فرماید׃ «جان آدمیان همانند سربازان هم قطارند و چون همدیگر را بشناسند، به یکدیگر الفت می‌یابند و چون نشناسند، جدا می‌مانند».
دوستی پیامبر و اهل بیت با این دو شرط پذیرفته است. روایات بسیاری از پیامبر(ص) درباره مقام امام علی(ع) و اهل بیت(ع) رسیده است. این روایات، بر شناخت و آگاهی انسان می‌افزاید و باعث فزونی محبّت به آنان می‌شود.
از سویی دیگر، دوست داشتن اهل بیت کافی نیست. از این رو، باید یک همانندی میان آنان و دوستدارانشان وجود داشته باشد. این همانندی، سبب دوستی است، هر چند آدمی خود از این همگونی آگاه نباشد. بنابراین، وقتی انسان شیفته کسی می‌شود، می‌کوشد تا همانند او شود و ویژگی‌های محبوب را در خود پدید آورد.
آنان که سر تا پا به گناه آلوده‌اند و از دوستی خدا و رسول و امیرمؤمنان سخن می‌گویند، از منطق اسلام بسیار دورند. خدای رحمان در قرآن، محبّت را پیروی از پیامبرش معرفی کرده و می‌فرماید׃
«بگو اگر خدا را دوست دارید، از من پیروی کنید تا خدا دوستتان بدارد و گناهانتان را بر شما ببخشاید».
نیز، امام صادق(ع) به یارانش فرمود׃ «کسی که گناه می‌کند، خدا را دوست ندارد». سپس این شعر معروف را خواند׃ «خدا را نافرمانی می‌کنی و می‌گویی من خدا را دوست دارم ؟ به جان خودت سوگند! این کاری شگفت است. اگر محبّت تو صادقانه بود، از فرمانش اطاعت می‌کردی؛ زیرا کسی که دیگری را دوست دارد، از او پیروی می‌کند». 

تعریف محبّت
محبّت، میل درونی آدمی است به چیزی که آن را نیکو می‌پندارد و بر دو گونه است׃
1. یکی «محبّت غریزی» ،که مشترک بین انسان و دیگر جانداران است و به عقل و اندیشه نیاز ندارد؛
2. دوم «محبّت اختیاری» که ویژه انسان است و بر پایه عقل و فکر و اندیشه استوار است.

اهل بیت پیامبر کیانند

بر اساس آیه 23 سوره شورا، مسلمانان وظیفه یافتند تا اهل بیت پیامبر را دوست بدارند. از این‌رو، برای شناختن این خاندان، به جست‌وجو پرداختند.
سعید بن جبیر از ابن عبّاس روایت کرده׃
هنگامی که آیه «قل لا اسئلکم....» فرود آمد، اصحاب پرسیدند׃ یا رسول الله! اینها،کیانند که خداوند ما را به دوستی آنان فرمان داده است؟
فرمود׃
«علی و فاطمه و فرزندان آن دو.»
احمد بن حنبل نیز در کتاب «فضائل الصحابه»، از سعید بن جبیر، از عامره روایت کرده است׃ هنگامی که آیه «قل لا اسئلکم...» فرود آمد، مردم گفتند׃ یا رسول الله! نزدیکان تو که دوستی و محبّت آنان بر ما واجب است، کیانند؟
رسول خدا  سه بار فرمود׃ «علی و فاطمه و دو پسر آنها.»
جابر بن عبدالله انصاری نیز گفته است׃ روزی مردی عرب به حضور پیامبر رسید و گفت׃ ای محمّد! اسلام را بر من عرضه کن.
فرمود׃ «شهادت بده که معبودی جز خدای یگانه نیست و محمّد، بنده و رسول اوست.»
مرد عرب گفت׃ آیا پاداشی در ازای آن از من می‌خواهی؟
فرمود׃ «نه، مگر دوستی نزدیکانم.»
عرب پرسید׃ نزدیکان تو،یا نزدیکان من؟
فرمود׃ «بستگان من.»
عرب گفت׃ دستت را دراز کن تا با تو بیعت کنم. لعنت خدا بر کسی که تو و نزدیکانت را دوست ندارد!
پیامبرفرمود׃ آمین!

فایده دوستی اهل بیت

قرآن کریم، مزد رسالت پیامبر را دوستی اهل بیت دانسته و از مسلمانان خواسته که به شکرانه ایمان تنها اهل بیت را دوست بدارند. خداوند به پیامبرش فرمان می‌دهد که بگو׃ «هیچ پاداشی ازشما برای رسالتم نمی خواهم، جز دوستی نزدیکانم».
به راستی، این دوستی چه سودی دارد که پیامبر اکرم(ص) آن را مزد نبوّتش می‌داند؟ قرآن، خود در آیه‌ای دیگر به این پرسش پاسخ می‌دهد و سود دوستی اهل بیت پیامبر(ص) را متوجّه خود مسلمانان می‌داند.خداوند به پیامبرش دستور می‌دهد که بگو׃ «هر اجر و پاداشی از شما خواسته‌ام، برای خود شماست، اجر من تنها بر خداست».
بنابراین،چون دوستی اهل بیت راهی به سوی خداست، ارزشمند است و نباید به آن، تنها از دیدگاه احساسی و عاطفی نگریست. این دوستی، سرچشمه اعمال صالح و راه صحیح هدایت است. پیامبر گرامی با معرفی اسوه‌های آرمانی و سفارش به دوستی و نمونه‌برداری از آنان، راهکار عملی هدایت مردمان را بنیان نهاده است.برای نمونه، به این حدیث بنگرید׃
در روایتی است که׃
رسول اکرم(ص) در بیماری نزدیک به رحلت خود فرمود׃
«ای مردم! نزدیک است که به زودی به دیدار خدا بشتابم و گفتاری دارم که راه عذر همه شما بسته می‌شود׃ آگاه باشید که من کتاب خدا و اهل بیت خود را در میان شما به امانت می‌نهم.»
سپس دست امیرالمؤمنین را گرفت و برافراشت و فرمود׃ «این علی با قرآن و قرآن با علی است، از یکدیگر جدا نشوند تا در کنار حوض کوثر بر من وارد گردند. پس از آنان بپرسید آنچه را که در آنها باقی گذارده‌ام».

حماسه نهم دی مظهر عاشورای حسینی بود‏

حماسه نهم دی مظهر عاشورای حسینی بود

ندای لبیک یا حسین(ع) که روز نهم دی ماه 1388- سه روز پس از ماجرای عاشورا- میدان امام حسین تا میدان آزادی را پر کرد، لبیک به خمینی و خامنه ای بود

تحلیل گران روزنامه نیویورک تایمز آن شکوه شعور را درست دیده بودند که نوشتند این تظاهرات، بزرگ ترین اجتماع در تهران از زمان تشییع پیکر آیت الله خمینی در سال 1989 به این طرف است

۹ دی آزمون وفاداری ملت ایران به اسلام

کاش صدر اسلام هم .....9 دی...داشت

بصیرت ، راز ماندگاری انقلاب تا کنون

جرقه‌ای که مبدا تحولات جهان شد

 

ایستادگی در مقابل پیمان شکنان و آشوب طلبان از ویژگی های علی(ع است

حضرت مولی الموحدین علی (ع) با سه گروه “ ناکثین ، قاسطین و مارقین “ جنگ کرد، ایستادگی در مقابل آشوب طلبان و پیمان شکنان از ویژگی های علی(ع) است

“علی مرد جنگ بود”، حضرت علی (ع) هم با کفار و مشرکین و هم با آشوب طلبان و توطئه گران و پیمان شکنان جنگید اما هرگز تسلیم نشد

علی با ناکثین یعنی پیمان شکنان آشوب گران داخلی، زیاده خواهان، طلبکاران، کسانی که ریاست را ارث پدرشان می دانستند و سردمداران آنها طلحه و زبیر بودند، جنگید

وی با بیان اینکه “ ناکثینخلافت نمی خواستند اما می گفتند ما را نباید از مسئولیت ها کنار بگذارید و از مال و منال دور سازید”.

اما علی شایسته سالار بود و اجازه نمی داد کسانی که عدالت نمی خواستند و قصد داشتند از مردم برای رسیدن به مقاصد خود سوء استفاده کرده و با ایجاد ناامنی و آشوب به ریاست برسند، بر مسند قدرت بنشینند

طلحه و زبیر با سوء استفاده از جایگاه عایشه به عنوان همسر پیامبر صلی الله علیه و آله و کمک های بی دریغ بنی امیه که در حکومت امام علی علیه السلام دستشان از همه جا کوتاه شده بود، جنگ جمل به راه انداختند

گروه دیگری که علی (ع) با آنها جنگید همان قاسطین یعنی ستمگران است که رئیس آنها معاویه بود و درصفین منطقه ای بین عراق و شام با امیر المومنین وارد جنگ شد

سومین گروهی که امام علی(ع)با آنها جنگید مارقین همان از دین خارج شدگان و خوارج بودند، عده ای عقده ای و خشکه مقدس که سواد دین نداشته و از همه جبهه ها بریده بودند و سرانجام بوسیله یکی از افراد همین گروه به شهادت رسید.
حرامیان شکم پر و مرفه عاشورا را تکرار کردند در عاشورای 88، یزیدیان دست به همان جنایتی زدند که اسلاف عقیدتی آنها در عاشورای هزار و سیصد و چند ده سال پیش مرتکب شده بودند،  با این تفاوت که در عاشورا، حسین زمان تنها نبود و هنگامی که خبر حمله دزدانه بزدلان یزیدی به انبوه عزاداران حسینی(ع) رسید و با فریاد یا حسین به پیاده نظام اسرائیل یورش بردند، مراسم جشن و پایکوبی آنان به فرار خفت بار تبدیل شد و.... بعد از شکست اسرائیل از حزب الله در جنگ 33 روزه لبنان، ژنرال معروف رژیم صهیونیستی گفته بود،  سربازان ما فقط برای حمله به زنان و کودکان در خیابان ها آموزش دیده اند و در مقابل صلابت حزب الله تنها راه پیش روی را فرار از میدان می دانند. و پیاده نظام های اسرائیل چه شباهت عجیبی با یکدیگر دارند

تفتیش ناروا

مَنْ بَحَثَ فَقَدْ طَلَبَ، وَ مَنْ طَلَبَ فَقَدْ دَلَّ، وَ مَنْ دَلَّ فَقَدْ أَشاطَ وَ مَنْ أَشاطَ فَقَدْ أَشْرَکَ:

حضرت مهدى(علیه السلام) در خصوص کسانى که در جستجوى او بوده اند تا به حاکم جور تحویلش دهند فرموده است: آن که بکاود، بجوید و آن که بجوید دلالت دهد و آن که دلالت دهد به هدف رسد و هر که [در مورد من] چنین کند، شرک ورزیده است.

تسلیم در مقابل دستورهاى اهل بیت(علیهم السلام)

فَاتَّقُوا اللّهَ، وَ سَلِّمُوا لَنا، وَ رُدُّو الاَْمْرَ إِلَیْنا، فَعَلَیْنَا الاِْصْدارُ، کَما کانَ مِنَّا الاِْیرادُ، وَ لا تَحاوَلُوا کَشْفَ ما غُطِّىَ عَنْکُمْ، وَ اجْعَلُوا قَصْدَکُمْ إِلَیْنا بِالْمَوَدَّةِ عَلَى السُّنَّةِ الْواضِحَةِ:

از خدا بترسید و تسلیم ما شوید و کارها را به ما واگذارید، بر ماست که شما را از سرچشمه، سیراب برگردانیم، چنان که بردن شما به سرچشمه از ما بود، در پى کشف آنچه از شما پوشیده شده نروید. مقصد خود را با دوستى ما بر اساس راهى که روشن است به طرف ما قرار دهید.

هفته وحدت گرامی باد

طبق روایات اهل سنت، روز میلاد پیامبر اعظم (ص) 12 ربیع الاول است، در حالی که شیعیان معتقدند ایشان در 17 ربیع الاول پا به جهان گذارده اند. اختلافی که بین روایات اهل سنت و شیعیان درباره این روز وارد می باشد، بهانه ای شد که حضرت امام خمینی(ره)، بنیانگذار فقید انقلاب اسلامی ایران، فاصله بین این دو تاریخ را بعنوان «هفته وحدت» اعلام کنند.

هفته وحدت، یادگار پیر فرزانه انقلاب، حضرت امام خمینی (ره) است. پیام هفته وحدت این است که مسلمانان همه با هم برادراند. پیام گران سنگ این هفته این است که بدانیم پافشاری بر تاریخ، قشری گری است و بها دادن به اختلافات ظاهری، سطحی نگری است. باید میراث نبوت را پاس داریم تا به قهقرای جهل و ظلمت سقوط نکنیم و با دست اتّحاد و ذهن هوشیار، در سایه دستورات پیامبر خدا(ص) و عترت پاک آن حضرت، مجال از تفرقه افکنیِ بیگانگان بگیریم و در سایه قرآن و سنت و سیره رسول اکرم (ص)، وحدت و یکرنگی خود را حفظ کنیم و در سایه امامت و ولایت، صراط مستقیم جمهوری اسلامی را بپیماییم و جز در مقابل خدا و رسولش(ص) برای کسی سر خَم نکنیم.

یکی از زیباترین و والاترین واژه ها، واژه وحدت و برادری است. برادری و وحدتی که پیامبر رحمت در استمرار رسالت دیگر انبیای عظام برای جوامع بشری به ارمغان آورد. پیامبر اکرم (ص) مهاجرین و انصار را به میثاق اخوت و عقد برادری فرا خواند و بدین سان گل بانگ وحدت برای نخستین بار در فضای مدینه طنین افکند و دل و جان قرون و اعصار را نوازش داد و عطر دل انگیز آن مسلمانان را مدهوش خویش ساخت

حدیث ازامام زمان

از خدا بترسید و تسلیم ما شوید و کارها را به ما واگذارید برماست که شما را از سرچشمه سیراب برگردانیم چنان که بردن شما به سرچشمه از ما بود در پی کشف آنچه از شما پوشیده نروید و مقصد خود را با دوستی ما بر اساس راهی که روشن است به طرف ما قرار دهید.(بحارالانوار ؛ج 53؛ص 179)

هشتم ربیع الاول؛ آغاز امامت امام عصر(عج)

پس از شهادت حضرت امام حسن عسکری(ع) در سال ۲۶۰ هجری، امامت حضرت مهدی، آغاز گردید. از آنجایی که حضرت امام حسن عسکری(ع) برخلاف سایر امامان شیعه که در زمان حیات شان، جانشین بعدی را تعیین کرده بودند به طور علنی، جانشینی برای خود مشخص نکرده بود.
حجت الاسلام برهانی؛ از علمای شهر کابل در یک گفتگوی ویژه با خبرگزاری صدای افغان(آوا) با بیان این مطلب افزود:"در این برهه از زمان، بحران فکری و اعتقادی بزرگی در میان پیروان امامان شیعه به وجود آمد. در این دوران که به سال‌های حیرت موسوم است، شیعیان به فرقه های متعدد منشعب گردیدند".
به گفته این عالم دینی، عده ای از شیعیان اعتقاد داشتند که از امام حسن عسکری(ع) فرزندی باقی نمانده است و یا اینکه این فرزند درگذشته است و نیز بسیاری از شیعیان، امامت جعفر؛ برادر امام حسن عسکری را پذیرفته بودند و گروهی هم متوجه فرزندان و نوادگان امام نهم و دهم شیعه بودند؛ بنابراین تعداد کثیری از شیعیان در رابطه با جانشینی امام یازدهم، دچار اشتباه و شک و تردید گردیده بودند".
به گفته برهانی، تعداد کمی از اصحاب امام حسن عسکری(ع) به رهبری عثمان بن سعید عمری باور داشتند و گفتند که وی پسری داشتند که جانشین مشروع برای امامت است. طبق گفته عمری، این پسر مخفی نگاه داشته شده بود؛ زیرا ترس آن می رفت که توسط دولت عباسی دستگیر و به قتل برسد.
به گفته وی، این دیدگاه اگرچه در ابتدا در اقلیت بود؛ اما به مرور زمان به دیدگاه تمام شیعیان تبدیل گردید که شیعیان فعلی دوازده امامی را می توان پیرو این طرز فکر دانست.
به باور این عالم دینی، روز جمعه هشتم ربیع الاول سال ۲۶۵ هجری قمری، امامت حضرت مهدی(عج) آغاز گردید. گفتنی است که ولادت امام زمان(عج) در روز جمعه بوده و همچنین آغاز امامت آنحضرت و نیز بنا بر نقلی که از نطر شیعه بسیار مشهور است، ظهور امام هم به روز جمعه خواهد بود و همینطور یکی از اسامی آنحضرت نیز جمعه است.
وی روایتی را از زبان ابوسهل که یکی از افراد مورد وثوق امام حسن عسکری(ع) بوده نقل کرده افزود:"او گفته است من در نزد امام حسن عسکری(ع) بودم، در حالی که وضع صحی امام منقلب بود و هر لحظه نیروهای بدنی او رو به تحلیل می رفت، در همین لحظه، حضرت مهدی(عج) وارد شد، امام که چشمش به حضرت مهدی افتاد او را به عنوان آخرین وصی رسول خدا و آخرین امام مؤمنین و حجت برحق خدا معرفی کرد. وصیت ها و سفارشات خود را به او نمود.
به گفته ابوسهل: گویا در این لحظه احساس شد که آغاز قبول مسئولیت امام زمان بود. بعد از آن حضرت امام حسن عسکری(ع) رو به فرزندش کرد و گفت: یا سیدی اهل بیته اسقنی با لماء فانی ذاهب الی ربی" ای بزرگ خاندان، خودت آبی به من بنوشان؛ زیرا من به زودی به سوی پروردگارم خواهم شتافت".

برکات و اعمال ماه ربیع الاول

ماه "ربیع الاول" همانگونه که از اسم آن پیداست بهار ماه ها مى باشد؛ به جهت اینکه آثار رحمت خداوند در آن هویداست . در این ماه ذخایر برکات خداوند و نورهاى زیبایى او بر زمین فرود آمده است . زیرا میلاد رسول خدا (صلى الله علیه و آله و سلم ) در این ماه است و مى توان ادعا کرد از اول آفرینش ‍ زمین رحمتى مانند آن به خود ندیده است .

ماه محرم و صفر را پشت سر گذاشتیم با اندوه و اشک و ناله ،اشک ریختیم و دل تازه کردیم و با یاد عظمت آقا ابا عبدالله الحسین بزرگ شدیم، از خزان عفلت به برکت اشک های محرم و صفر به بهار رسیدیم و اکنون وقت آن است که در این بهار به یمن رویش دوباریمان سجده شکر به جای آوریم و این بهار را قدر بدانیم و بندگی کنیم.

ماه "ربیع الاول" همانگونه که از اسم آن پیداست بهار ماه ها مى باشد؛ به جهت اینکه آثار رحمت خداوند در آن هویداست .در این ماه ذخایر برکات خداوند و نورهاى زیبایى او بر زمین فرود آمده است . زیرا میلاد رسول خدا (صلى الله علیه و آله و سلم ) در این ماه است و مى توان ادعا کرد از اول آفرینش ‍ زمین رحمتى مانند آن به خود ندیده است . چرا که او داناترین مخلوقات خداوند و برترین آنها و سرورشان و نزدیکترین آنها به خداوند و فرمانبردارترین آنها از او و محبوبترینشان نزد او مى باشد، این روز نیز برتر از سایر روزهاست . و گویا روزى است که کاملترین هدیه ها، بزرگترین بخشش ها، شاملترین رحمتها، برترین برکتها، زیباترین نورها و مخفى ترین اسرار در آن پى ریزى شده است .
پس بر انسان مسلمان که برترى رسول خدا (صلى الله علیه و آله و سلم ) را قبول داشته و مراقب رفتار با مولایش مى باشد واجب است در این ماه به شکرانه ارازنی شدن آن نعمت بزرگ به عبادتی از سر شور و اشتیاق بپردازد،گرچه عبادات شبانه روزی عالمیان هرگز در خور چنین نعمتی نخواهد بود اما "آنچه سعی است ما در طلبش بنماییم